اي دخـــت گــرامـي پـيمبر

اي سرّ رســول در تو مـضمر

در بـيت شريف وحي، خاتون

بــر چــرخ رفــيع مَجد اختر

اي شبه نبي به خلق و اوصاف

اي نــور مـجسّــم مــصـوّر

اي خـــادم خــانه تـو حوّا

و اي حاجــب درگه تو هاجر

در طــورِ لــقا يــگانـه بانو

در مُـلك وجود زيب و زيور

بــا شــير خــدا عـليّ عالي

هـم سنگر و هم پيام و همسر

مانند تو زن جهان نديده است

غــمـخوار و نـگاهبانِ شوهر

اي عــين كمال و جان بينش

اي شخص شخيص عصمت و فرّ

بـر رفـعت قدر تو گواه است

بــيت و حجر و مقام و مشعر

اي ســيّــده زنــان عــالـم

اي بــضــعه حــضرت پيمبر

تـو اصلي و ديگران همه فرع

تــو جـاني و ديگران چو پيكر

در مُـــلــك وَلا ولــيّـة الله

بـر نــخلِ وجــود احمدي بَر

قــرآن بــه فـضيلت تو نازل

بــرهان تــو مــحكم و مقرّر

روي تــو جــمال كــبريايي

كــوي تــو رواق قُرب داور

از جوي تو شبنمي است زمزم

و از بحر تو شعبه اي است كوثر

زان خـطبه آتشين كه پيچيد

در ارض و سـما بسان تنـدر

محكوم شد آن نظام و گرديد

حــق روشن و غالب و مظفّر

مـن عاجزم از بــيان وصفت

تـو بحري و من ز قطره كمتر

اي امّ مــحـامـد و مـعــالي

اي از تــو مــشام جان معطّر

بــا اين همه عزّ و رفعت شأن

بـا آن همه فخر بي حد و مرّ

از ظــلـم مــنافـقين امّــت

شــد قـلـب مـنير تـو مكدّر

آن را كــه نـمود حقّ مقدّم

كـــردند مــعانــدان مـؤخّر

بردند فدك به غصب و بسـتند

بــر بـاب تو گفته اي مـزوّر

افسوس شكست دشمـن دين 

پـهلوي تو را به ضربـت در

بــازوي تـو را به تازيــانه

زد قــنفذ مــلحد سـتـمگر

از سيلي و شـرح آن نگويم

كافتد بـه دل از بيانش آذر

در مــاتم مـحسن شهيدت

ماييم به سوگ و ناله اندر

بر لطفي صافي از سر لطف

بنگر كه بُوَد پريش و مضطر

بس فخر از آن كند كه دارد

بر سـر ز سـتايش تو افسر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: